Looking at palms I forget myself
Guessing at directions
Hiding from people’s looks carnivorous truths
Fingers touching fingers
Beautiful ridgelines I cannot explain
Deeply carved rivers and roads
Two-minute architecture for eternal temples
I come close to the door of the infinite, I hold back
It’s enough for me to remember everything.
My poor art
At the mercy of fortune.
Μάντισσα
Κοιτάζοντας χέρια ξεχνιέμαι
Μαντεύω τις όποιες διευθύνσεις
Κρύβω απ’ τα βλέμματα σαρκοβόρες αλήθειες
Δάχτυλα αγγίζουν δάχτυλα
Όμορφα όρη ανεξήγητα
Ποτάμια και δρόμοι βαθιά χαραγμένοι
Αρχιτεκτονική των δυο λεπτών για ναούς αιώνιους
Πλησιάζω την πόρτα του απείρου, μαζεύομαι
Μου αρκεί να θυμάμαι τα πάντα.
Φτωχή μου τέχνη
Στο έλεος της μοίρας.
Translated by the poet, Edward Smallfield, Valerie Coulton and Vassilis Manoussakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου