ars poetica [by Eftychia Panagiotou]

nobody saw the masked man with the roses.
he was leaving the house scissorhanded with a
black cat in his arms into the forest of secrets
-nobody knew- until huge lips spoke
of crimes in the river, of beastly pine needles,
of death knocks and blasting laments.
then thorn hands stripped it, uprooted it
the poisoned, furious mushroom.

ars poetica

κανείς δεν είδε το μασκοφόρο με τα τριαντάφυλλα.
έφευγε απ’ το σπίτι με ψαλίδια στα χέρια και μ’ έναν
γάτο μαύρο αγκαλιά στο δάσος με τα μυστικά –δεν
το ’ξερε κανείς– μέχρι που χείλη τεράστια μίλησαν
για εγκλήματα στον ποταμό, για πευκοβελόνες θηρίου,
για επιθανάτιους χτύπους και θρήνους στη διαπασών.
τότε αγκάθια χέρια το ξεγύμνωσαν, το ξερίζωσαν
το μολυσμένο μανιτάρι το μαινόμενο.



Translated by Lena Kallergi and Vassilis Manoussakis