One day the poet put on his white suit, his white hat, placed the leashes on his two white dogs and went out into the street. At the kiosk, while getting his change after buying cigarettes, suddenly he said – I love you. Which was something that really annoyed the kiosk vendor. It gravely offended his male pride, his nation’s reputation, and all fourteen generations of his family. And just as he was about to burst out and settle this matter, he saw the poet walking away with a flowery countenance, attracting insects in vain, leaving in his wake irregular traces of blood and ultimate propositions.
(Translated by Richard Pierce and Socrates Kabouropoulos)
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΣΤΑ ΛΕΥΚΑ
Ένα πρωί ο ποιητής φόρεσε το άσπρο του σακάκι, έβαλε το άσπρο του καπέλο, έσφιξε τα λουριά στα δυο άσπρα σκυλιά του και βγήκε στο δρόμο. Και στο περίπτερο, ενώ έπαιρνε τα ρέστα απ τα τσιγάρα ξαφνικά – σ’ αγαπώ, είπε. Κάτι που πείραξε πολύ εκείνον που πουλούσε τα τσιγάρα. Του έθιξε την ανδρική του τιμή, την εθνική του υπόληψη και όλο του το σόι γενεές δεκατέσσερις. Κι ό,τι ήταν έτοιμος να πεταχτεί επάνω για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, είδε τον ποιητή να προσπερνάει, με ανθηρή διάθεση, γοητεύοντας άστοχα όλα τα έντομα, αφήνοντας ξοπίσω του ένα ακανόνιστο αυλάκι γεμάτο αίματα και τελικές προτάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου