Apology on a Monday afternoon [by Iana Boukova]

What is annoying is that most things
taste like snow
That initial taste, the first lukewarm sensation
Perhaps in some remote childhood
or if you are from the distant South
filling your cupped hands
expecting something
not sure what
maybe based on sugar
and good will
But even if you expect nothing
this is another kind of nothing
you don’t expect
anything but this almost metaphysical taste
of water and ashes

In cases like this mankind finds itself
almost one step away
from the invention of ice cream


(Translated by Richard Pierce)


ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Το δυσάρεστο είναι ότι τα περισσότερα πράγματα
έχουν τη γεύση του χιονιού
Εκείνη την πρώτη γεύση, την πρώτη χλιαρή γουλιά.
Ίσως σε κάποια ξεχασμένη παιδική ηλικία
ή φτάνοντας από τον μακρινό Νότο
γεμίζοντας τις φούχτες σου
περιμένοντας κάτι
αδιευκρίνιστο τι
πιθανόν στη βάση της ζάχαρης
και της καλής θέλησης
Αλλά ακόμα και τίποτα μη περιμένοντας
άλλο κάποιο τίποτα
μη περιμένοντας
όχι αυτή τη σχεδόν μεταφυσική γεύση
νερού και στάχτης

Σε τέτοιες περιπτώσεις η ανθρωπότητα βρίσκεται
σχεδόν ένα βήμα
από την εφεύρεση του παγωτού